ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ! ΠΟΙΟΙ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΙΚΑ, ΜΗ ΑΞΙΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΦΥΣΙΚΟ ΜΑΣ ΠΛΟΥΤΟ.

Ποιοι έστειλαν την Ελλάδα στο απόσπασμα της τρόικα;

 Δύο δεκαετίες κοροϊδεύουν τον ελληνικό λαό!

Ο Γ. Παπανδρέου έλεγε «όχι» στις έρευνες και...έξυνε τη μύτη του λέγοντας ψέμματα στη συνέντευξη τύπου!

Από τον Κώστα Χαρδαβέλα

Ένας κύκλος πολιτικών και επιχειρηματιών «τους οποίους θα κατονομάσουμε», με διάφορες αλχημείες και ακροβασίες μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας στέρησαν στην Ελλάδα την εκμετάλλευση του πετρελαίου και του φυσικού αερίου που κρύβει στα σπλάχνα της για να τη ρίξουν έτσι στις δαγκάνες της τρόικα.

Παρακάτω, αποκαλύπτεται η μεγάλη Εθνική προδοσία και όλες οι εγκληματικές ενέργειες των Κρατούντων,  επίσημων και ανεπίσημων κρατικών παραγόντων για να στερηθεί η Ελλάδα του Εθνικού της πλούτου και έτσι να οδηγηθεί στην πτώχευση και στο να γίνει υποχείριο της Γερμανίας και των δορυφόρων της.

Μόλις τώρα ξεκινά η ουσιαστική προσπάθεια για εκμετάλλευση του ορυκτού μας πλούτου αλλά ήδη είναι πολύ αργά καθώς η χώρα σβήνει κάτω από την ανελέητη πίεση της τρόικας.

Από το 2005 (δηλαδή επτά χρόνια πριν) μία παγκόσμια πετρελαϊκή δύναμη, η Shell, είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για έρευνες στη Δυτική Ελλάδα για πετρέλαιο και φυσικό αέριο.

Αλλά τότε δεν της δόθηκε το «πράσινο» φως από την ελληνική κυβέρνηση γιατί δεν έπρεπε τόσο νωρίς να είχε η Ελλάδα τη δική της πηγή ενέργειας και ουσιαστικά μία μεγάλη ένεση στην οικονομία της.

Ωστόσο, για να δούμε το μέγεθος της προδοσίας που έγινε, πρέπει να γυρίσουμε πίσω στον Ιανουάριο του 1998, τότε που η κρατική εταιρεία ΔΕΠ-ΕΚΥ που είχε την ευθύνη για την ανάπτυξη και έρευνα υδρογονανθράκων στη χώρα μας, ουσιαστικά διαλύεται και απορροφάται από τα Ελληνικά Πετρέλαια –που τότε παραμένουν μεν υπό κρατικό έλεγχο, αλλά έχει ήδη ξεκινήσει η διαδικασία ιδιωτικοποίησής τους.

Την απόφαση υπογράφει η τότε υπουργός Ανάπτυξης, κ. Βάσω Παπανδρέου και επισήμως λαμβάνεται για να ενισχυθεί το επιχειρηματικό προφίλ των ΕΛΠΕ, ενόψει της εισόδους τους στο Χρηματιστήριο τον Απρίλιο του 1998. Στο παρασκήνιο ακούγονται δικαιολογίες όπως «αφού δεν έχει άλλο πετρέλαιο ο Πρίνος κι αφού άλλα ελληνικά πετρέλαια δεν υπάρχουν, τι να την κάνουμε μια τόσο πολυδάπανη εταιρεία;».

Η ΔΕΠ-ΕΚΥ, θυγατρική της Δημόσιας Επιχείρησης Πετρελαίου, ήταν υπεύθυνη για την παρακολούθηση και τον έλεγχο των πετρελαίων του Πρίνου, αλλά παράλληλα ασχολούνταν με την έρευνα του υποθαλάσσιου και χερσαίου χώρου. Αποτέλεσμα της δραστηριότητας αυτής ήταν η ανακάλυψη του κοιτάσματος πετρελαίου στη θαλάσσια περιοχή του Κατάκολου και του κοιτάσματος φυσικού αερίου στην Επανομή Θεσσαλονίκης.

Η διάλυση της εταιρείας, είχε ως συνέπεια ο μόνος κρατικός μηχανισμός ελέγχου και παρακολούθησης των ερευνητικών διαδικασιών πετρελαίου, να περάσει στα χέρια ιδιωτών, αφού τα ΕΛΠΕ- με τα οποία ενσωματώθηκε- πολύ σύντομα ιδιωτικοποιήθηκαν.


Πως στήθηκε το μεγάλο έγκλημα

Ήταν 30 Μαΐου 2003 όταν οι υπουργοί Οικονομίας κ. Νίκος Χριστοδουλάκης και Ανάπτυξης κ. Άκης Τσοχατζόπουλος υπέγραψαν την τελική συμφωνία-μαμούθ μεταξύ ΕΛΠΕ και ομίλου Λάτση. Η αρμοδιότητα παραχωρήσεων για τις έρευνες πετρελαίων στην Ελλάδα παρέμεινε στα ιδιωτικοποιημένα ΕΛΠΕ.

Με τον τρόπο αυτό η χώρα, μόλις ένα χρόνο πριν τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 που υποτίθεται θα έφερναν ξένες επενδύσεις και κεφάλαια στην Ελλάδα, έμεινε χωρίς το δημόσιο φορέα, ο οποίος θα μπορούσε να αναλάβει την προσέλκυση διεθνών εταιρειών, που θα επένδυαν στην έρευνα και αξιοποίηση του πετρελαϊκού πλούτου της χώρας.

2003: Η άνοδος της τιμής του πετρελαίου ανεβάζει την αξία των ελληνικών πετρελαίων!

Κι όμως, όπως υποστηρίζουν σήμερα άνθρωποι της αγοράς, εκείνη ήταν η χρονική στιγμή που η Ελλάδα έπρεπε να ρίξει στο τραπέζι το ανεκτίμητης αξίας «χαρτί» των ελληνικών πετρελαίων. Και να το γιατί:
«Η Ελλάδα δεν έχει κοιτάσματα αλλά ακόμη κι όσα ελάχιστα διαθέτει είναι δευτερεύοντα και πολύ δύσκολα». Αυτή ήταν για δεκαετίες η «καραμέλα» ελλήνων πολιτικών, δημοσιογράφων ακόμη και επιστημόνων. Με αυτήν τη δικαιολογία διαλύθηκε η κρατική ΔΕΠ-ΕΚΥ, με αυτό το άλλοθι δεν προχωρούσαμε σε έρευνες και εκμετάλλευση των ελληνικών υδρογονανθράκων.

Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι είναι έτσι, ακόμη κι αν υιοθετήσουμε την άποψη ότι τα ελληνικά κοιτάσματα είναι «δευτερεύοντα και δύσκολα» -κάτι που διαψεύδεται από το πρόσφατο αυξημένο ενδιαφέρον μεγάλων εταιρειών για έρευνες στην Ελλάδα- και πάλι η ευκαιρία από το 2003 και μετά ήταν μοναδική για τη χώρα μας, αφού το παγκόσμιο ενδιαφέρον είχε στραφεί τότε ακριβώς σε αυτά τα κοιτάσματα!

Είναι η εποχή που οι τιμές του πετρελαίου έχουν παγκοσμίως αυξηθεί επικίνδυνα και οι αγορές ανησυχούν για το πού μπορεί να οδηγήσει τη διεθνή οικονομία μια ανεξέλεγκτη άνοδος των τιμών του μαύρου χρυσού. Το γεγονός αυτό ωθεί τις διεθνείς εταιρείες πετρελαίου στην αναζήτηση νέων «ελπιδοφόρων» κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου ώστε να επενδύσουν στην έρευνα για την ανακάλυψη και στη συνέχεια στην εξόρυξη και εκμετάλλευσή τους. Η Ελλάδα αποτελεί έναν από τους πρώτους προορισμούς τους, καθώς γνωρίζουν από χρόνια ότι διαθέτει ανεκμετάλλευτο ορυκτό πλούτο.

Όταν η τιμή του πετρελαίου ανεβαίνει υπερβολικά, όπως συνέβη από τα τέλη του 2003 και μετά, τότε αναβαθμίζονται σημαντικά κοιτάσματα όπως αυτά που υπάρχουν στην Ελλάδα. Κι αυτό ήρθε σε μία στιγμή που όλα τα φώτα ήταν στραμμένα στη χώρα μας, λόγω της επιστροφής της Ολυμπιάδας στη χώρα που τη γέννησε. Αν σε αυτό συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι η εξέλιξη της τεχνολογίας μας επέτρεπε πλέον να πραγματοποιήσουμε έρευνες σε μεγάλα βάθη και να εκμεταλλευτούμε αποτελεσματικότερα τα όποια κοιτάσματα, είναι εύκολα αντιληπτό ότι εκείνη η χρονική συγκυρία δεν έπρεπε να πάει χαμένη για την Ελλάδα και τον ορυκτό της πλούτο.

Ακολούθησαν οι εκλογές του Μαρτίου του 2004, η αποχώρηση της κυβέρνησης του Κώστα Σημίτη από την εξουσία και η ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον Κώστα Καραμανλή.
Τρεις μήνες μετά τις εκλογές του 2004, Έλληνες επιστήμονες του Τμήματος Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης και του Τμήματος Φυσικών Πόρων του ΤΕΙ Κρήτης, είχαν δημοσίως χαρακτηρίσει την Ελλάδα «πετρελαιοφόρο χώρα» και είχαν τονίσει πως ήταν επιτακτική ανάγκη για προσπάθεια έρευνας για πετρέλαιο σε χερσαίες ή και παράκτιες περιοχές να στηριχθεί από την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή.

Και όλα αυτά στο 1ο συνέδριο για τις «Εξελίξεις στη Διαχείριση των Ορυκτών Πόρων και της Περιβαλλοντικής Γεωτεχνολογίας» (AMIREG 2004), το οποίο οι καθηγητές Δ. Μονόπωλης και Β. Κελεσίδης και ο δρ. Άγγελος Κελεσίδης, είχαν ανακοινώσει πως «ιεραρχώντας τις περιοχές της Ελλάδας με βάση τις πιθανότητες που υπάρχουν να βρεθεί πετρέλαιο, τα πρωτεία σ' αυτές κατέχει η Ανατολική Ελλάδα (Αιγαίο), με Δυτική Ελλάδα (χερσαία και θαλάσσια) να ακολουθεί με έμφαση στο νότιο Ιόνιο, τρίτο το Βόρειο Ιόνιο και στην τέταρτη θέση η περιοχή της Κρήτης».

Το Σεπτέμβριο του 2005, ο τότε αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας πετρελαιοειδών Shell, κ. Ρομπ Ράουτς, πραγματοποίησε επίσκεψη στη χώρα μας και συναντήθηκε με τον τότε υπουργό Ανάπτυξης κ. Δημήτρη Σιούφα, τον τότε υφυπουργό Οικονομικών κ. Πέτρο Δούκα και ορισμένους από τους μεγαλύτερους επιχειρηματίες της χώρας μας. Βασικό μέλημα του κ. Ράουτς ήταν να μάθει τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης της ΝΔ, σχετικά με την έρευνα, εξόρυξη και αξιοποίηση πετρελαϊκών αποθεμάτων στο Ιόνιο, την ηπειρωτική Ελλάδα αλλά και στο Αιγαίο.

Ο διευθύνων σύμβουλος της Shell, είχε αποκαλύψει στον κ. Σιούφα δορυφορικούς χάρτες που διέθετε η εταιρεία οι οποίοι έδειχναν ότι η χώρα μας είχε εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα πετρελαίου, ενώ είχε δηλώσει το ενδιαφέρον της πετρελαϊκής πολυεθνικής να διεκδικήσει τα δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσής τους. Οι περιοχές που ενδιέφεραν τη Shell βρισκόταν στο Βόρειο και Κεντρικό Αιγαίο, στο Ιόνιο Πέλαγος και στις ακτές της Ηπείρου.

Ιούλιος 2008: Το απόρρητο υπόμνημα για τα «πετρελαιοπιθανά κοιτάσματα στο Αιγαίο»

Η διεύθυνση Β7 του Υπουργείου Εξωτερικών, αρμόδια για την ενεργειακή διπλωματία, είχε συντάξει και υποβάλλει μια απόρρητη αναφορά με τίτλο «Πετρελαιοπιθανά κοιτάσματα στο Αιγαίο». Παραλήπτες της ήταν ο τότε Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής, η Υπουργός Εξωτερικών κ. Ντόρα Μπακογιάννη, ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Χρήστος Φώλιας και ο Υφυπουργός Οικονομικών κ. Πέτρος Δούκας.

Οι συντάκτες της αναφοράς καλούσαν την τότε πολιτική ηγεσία της χώρας να ασχοληθεί σοβαρά με τα πιθανά κοιτάσματα πετρελαίου και την αξιοποίησή τους, υπό το πρίσμα των νέων δεδομένων στην παγκόσμια αγορά ενέργειας, δηλαδή την κατακόρυφη αύξηση της ζήτησης πετρελαίου παγκοσμίως, σε συνδυασμό με τη ραγδαία άνοδο της τιμής του.

Ακολούθησαν οι εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009, η ανάληψη της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου και μόλις δύο μήνες μετά, το Δεκέμβριο του 2009 η περίφημη δήλωση του Έλληνα πρωθυπουργού: «Στην Ελλάδα δεν έχουμε πετρέλαιο ή έστω όσο έχουμε βρει είναι ελάχιστο».

Η συνέχεια είναι γνωστή: στις 23 Απριλίου 2010 ο Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωσε την είσοδο της χώρας (που δεν έχει πετρέλαια!) στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Στις 6 Νοεμβρίου 2010 ήταν ο ίδιος που ανακοίνωσε από το βήμα της Βουλής: «Η κυβέρνηση αποφάσισε να προχωρήσει στις απαραίτητες ενέργειες για την αναζήτηση των κοιτασμάτων ορυκτού πλούτου»...

ΠΗΓΗ

Ο ΤΡΑΓΙΚΟΣ ΚΟΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ

   Σάλος προκλήθηκε για τους διορισμούς παιδιών, γαμπρών, αδερφών αλλά και φίλων και κολλητών από τους κυρίους Πολύδωρα, Τραγάκη, Μιχαλολιάκο και Πετσάλνικο.

Από όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, πλέον εξωφρενική, χαρακτηρίζεται αυτή του κου Τραγάκη. 

   Υπενθυμίζεται λοιπόν, πως ο κ. Τραγάκης αφού διόρισε τον γαμπρό του, την κόρη του και το γιό του στη συνέχεια διόρισε στις 31-07-2012, δηλαδή στα τέλη του προηγούμενου μήνα, μόλις εξελέγη αντιπρόεδρος, και την αδελφή του γαμπρού του στο Kοινοβούλιο. Μη μέινει και κανένας από το σόι παραπονεμένος... 

   Σύμφωνα με απόφαση του προέδρου της Βουλής στο γραφείο του κ. Τραγάκη διορίστηκε η Καλλιόπη Λεοντή, αδελφή του γαμπρού του Αναστασίου Λεοντή, ο οποίος είναι ήδη διορισμένος στη Βουλή.

   

   Ιδιαίτερο ενδιαφέρον λοιπόν έχουν όσα λένε οι συνεργάτες του κ. Τραγάκη προκειμένου να διακιολογήσουν τα αδικαιολόγητα! 

   Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τους ίδιους, η κόρη του, Αργυρώ Τραγάκη - Λεοντή, ήταν στο γραφείο του από το 1992 και κατάφερε να μονιμοποιηθεί στη Βουλή με τον «ευεργετικό» νόμο Σιούφα το 2009. 

   Επίσης, ο σύζυγος της κόρης του, Αναστάσιος Λεοντής, προσλήφθηκε το 1985 στο Κανάλι του Πειραιά και στη συνέχεια έγινε απόσπαση στο Κανάλι της Βουλής και μονιμοποιήθηκε ως υπάλληλος της Βουλής με το νόμο Σιούφα.

   Όσο για το γιο του, ο κ. Τραγάκης σημειώνει ότι ουδέποτε τον «βόλεψε» στην Βουλή και πως εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας. Όσον αφορά την πρόσληψη της συζύγου του γιου του, η κυρία Έσμη Κρουστάλη Τραγάκη, δικηγόρος στο επάγγελμα, διορίστηκε ως μετακλητή υπάλληλος στη Βουλή το 2004, προκειμένου να συνδράμει στο έργο της εξεταστικής επιτροπής που διερευνούσε το σκάνδαλο TOR-M1. Αξίζει αν σημειωθεί ότι πρόεδρος της συγκεκριμένης επιτροπής ήταν, ποιος άλλος … ο κ. Τραγάκης!

   Ο αντιπρόεδρος της Βουλής επιμένει ότι οι δύο νέοι, δηλαδή η κυρία Κρουστάλη και ο γιος του, δεν γνωρίζονταν τότε αλλά ο έρωτας ήρθε στην πορεία... Όπως και να έχει η κυρία Κρουστάλη-Τραγάκη μονιμοποιήθηκε επίσης με τη ρύθμιση Σιούφα!

   Ο κ. Τραγάκης αναφέρθηκε και στο πολιτικό κομμάτι της υπόθεσης, λέγοντας: «Η ανυπαρξία μέχρι τώρα νομοθετικής ρύθμισης για τον τρόπο επιλογής των μετακλητών υπαλλήλων έδινε τη δυνατότητα στους βουλευτές να επιλέγουν τους συνεργάτες τους με βάση τα κριτήρια εμπιστοσύνης και αποτελεσματικότητας. Από την στιγμή που η κυβέρνηση αποφάσισε να βάλει συγκεκριμένους κανόνες σε αυτή τη διαδικασία, σταματάει μια πρακτική που δικαίως ή αδίκως έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις».

Το συγκεκριμένο περιστατικό, φέρνει στο φως και δεκάδες άλλες περιπτώσεις ρουσφετολογικών προσλήψεων ημέτερων στη Βουλή.

ΠΗΓΗ   ΠΗΓΗ

25 ΒΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΠΟΚΟΙΜΗΣΑΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

   

                                                       Ted Gunderson

Ο  Ted Gunderson, πρώην πράκτορας του FBI, παρουσιάζει 25 πρακτικές ελέγχου των κρατών που οδηγούν  τον κόσμο στην αποχαύνωση, όπως αυτές γράφτηκαν από τον Adam Wishaupt, μέλος των  Illuminati της Βαυαρίας.

                                                                                                               Johan  Adam Wishaupt

ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΤΩΝΕΙ ΤΗΝ Ε.Κ.Τ.

Οι σοσιαλιστές της Σερβίας εγκαταλείπουν το τραπεζικό σύστημα του ευρωπαϊκού μοντέλου και προκαλούν τις έντονες διαμαρτυρίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου!

Παραιτήθηκε ο Dejan Soskic, πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας Σερβίας, ενώ η θητεία του έληγε το 2016!

Εδώ κύριοι είναι Βαλκάνια φωνάζει η Σερβία και έχουμε την πρώτη πολιτική απάντηση και αντίδραση στη Τραπεζική Δικτατορία, με νόμο που ψήφισε η Σερβική Βουλή!

Η είδηση θάβεται από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ και δημοσιογράφους και ίσως αναγκαστούν να μιλήσουν για αυτή την εξέγερση της Σερβίας, μιας και τώρα το ΔΝΤ εκφράστηκε δημόσια εναντίον ενός νόμου που ψήφισε δημοκρατικά η Βουλή της Σερβίας και εναντίον του σοσιαλιστή πρωθυπουργού Ivica Dacic.

Με τον νέο νόμο η Τράπεζα της Σερβίας υποχρεώνεται να λειτουργεί σε όφελος της εθνικής οικονομίας και των αναγκών του Σερβικού λαού και να μην τηρεί τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του ΔΝΤ και των διεθνών κερδοσκόπων!

Πρόκειται για ενέργεια της Σερβικής Βουλής που υπερασπίζεται το σύνολο της χώρας και είναι φυσιολογική η αντίδραση της Ευρωπαϊκής ένωσης και του ΔΝΤ, αφού εκτιμούν ότι η Σερβία αναστατώνει κυριολεκτικά την διεθνή τραπεζική «σταθερότητα»!

Αντιλαμβανόμαστε βέβαια, ότι η Σερβία προέβη σε αυτή την τόσο καταλυτική για την Παγκόσμια Οικονομία κίνηση, επειδή έχει την ευχέρεια της διαχείρισης του Εθνικού της Νομίσματος, χωρίς να είναι εγκλωβισμένη στις συμπληγάδες του ΕΥΡΩ.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τρέχει τώρα να προλάβει παρόμοιες αποφάσεις σαν της Σερβίας από Ιταλία και Ισπανία, οι οποιες σκέφτονται σοβαρά, την έξοδο από την Ευρωζώνη.

 Για την Ελλάδα δεν ανησυχούν οι διεθνείς κερδοσκόποι, μιας και έχουν εγκαταστήσει μια Συγκυβέρνηση δωσίλογων!

Η απόφαση της Σερβίας δείχνει πως υπάρχουν ακόμη κάποιοι κι αυτοί στην Περιφέρεια του συστήματος, που τολμούν να εναντιωθούν στην Αυτού Μεγαλειότητα της κερδοσκοπίας, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα!

Πηγή

 Μαργαρίτα  Ισιδώρου

ΤΕΛΕΣΗ ΑΔΙΚΗΜΑΤΩΝ ΣΕ ΒΑΘΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Επί πέντε ώρες κατέθετε  στους  Γρηγόρη Πεπόνη και Σπύρο Μουζακίτη ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ,  Παναγιώτης Ρουμελιώτης

Πεντάωρη κατάθεση στους εισαγγελείς οικονομικού εγκλήματος Γρηγόρη Πεπόνη και Σπύρο Μουζακίτη έδωσε ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο Παναγιώτης Ρουμελιώτης στο πλαίσιο της έρευνας που διενεργείται με αφορμή τις δηλώσεις του ότι το πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης της χώρας από το ΔΝΤ, ήταν καταδικασμένο να αποτύχει.

Η κατάθεση του κ. Ρουμελιώτη κρίνεται ως ιδιαιτέρως σημαντική και σύμφωνα με εκτιμήσειςανοίγει νέους δρόμους για την αναζήτηση τυχόν διαπραχθέντων αυτεπαγγέλτως διωκόμενων αδικημάτων, όπως αυτά της απιστίας  σε βαθμό κακουργήματος αλλά και της τέλεσης εγκλημάτων σε βάρος της εθνικής οικονομίας.

Σύμφωνα με δικαστικούς κύκλους οι δυο οικονομικοί εισαγγελείς θα συνεχίσουν την έρευνα αν και σύμφωνα με εκτιμήσεις η αναφορά και μόνο του ονόματος του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου από τον πρώτο κιόλας μάρτυρα  Παναγιώτη Ρουμελιώτη θα μπορούσε να οδηγήσει αμελλητί στην αποστολή της δικογραφίας στη Βουλή και με τον τρόπο αυτό να προκληθεί έρευνα για την οικονομία.

Στις επίμαχες καταγγελίες οι οποίες δημοσιεύθηκαν στους “New York Times” και αποτελούν πλέον αντικείμενο εισαγγελικής έρευνας ο κ. Ρουμελιώτης ανέφερε χαρακτηριστικά: «Ξέραμε στο Ταμείο από την αρχή ότι το πρόγραμμα αυτό ήταν αδύνατο να εφαρμοστεί, επειδή δεν είχαμε κανένα, μα κανένα, επιτυχημένο παράδειγμα».

Άμεση ήταν η αντίδραση του πρώην πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, συνεργάτες του οποίου έκαναν λόγο για υπονόμευση της διαπραγματευτικής θέση της χώρας και για επιλεκτική μνήμη του κ. Ρουμελιώτη όταν αποχώρησε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και εντάχθηκε στον ιδιωτικό τομέα.

Έμμεση όμως ήταν και η αποδοκιμασία αυτών των δηλώσεων εκ μέρους πηγών του ΔΝΤ που ανέφεραν ότι ο τότε εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ στήριξε από την αρχή και με ενεργό τρόπο τις πολιτικές στο πεδίο της δημοσιονομικής προσαρμογής που εισηγήθηκε το ΔΝΤ και δεσμεύτηκε να εφαρμόσει η Ελλάδα, τόσο κατά τη διάρκεια του πρώτου όσο και του δεύτερου προγράμματος στήριξης της χώρας.

Μπροστά στις αντιδράσεις αυτές ο κ. Ρουμελιώτης επανήλθε με γραπτή δήλωση ζητώντας να ερωτηθεί ο πρώην πρωθυπουργός, αν γνώριζε τις απόψεις του τότε επικεφαλής του Ταμείου Ντομινίκ Στρος Καν, «σχετικά με τις προβληματικές πτυχές του προγράμματος που εκπονήθηκε από την Ελλάδα».

Επίσης, ζητούσε από τον κ. Παπανδρέου να διευκρινίσει: 

1) Γιατί δεν επιδίωξε την άμεση αναδιάρθρωση του ελληνικού δημοσίου χρέους όπως του υποδείκνυε ο Ντομινίκ Στρος Καν,

2) γιατί αποδέχτηκε τόσο υψηλό επιτόκιο δανεισμού από την Ευρωζώνη και

3) γιατί συμφώνησε σε τόσο μικρή χρονική περίοδο δημοσιονομικής προσαρμογής. Ο κ. Ρουμελιώτης υποστήριξε μάλιστα ότι ο ίδιος προσωπικά είχε ενημερώσει τον κ. Παπανδρέου και για τα τρία αυτά θέματα.

ΠΗΓΗ  ΠΗΓΗ

H ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΡΙΣΗ ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ

   Η πορεία της Παγκόσμιας Οικονομίας και η Κρίση που πλήττει τη χώρα, είναι όλα προσχεδιασμένα και άψογα οργανωμένα από τους Κεφαλαιοκράτες της Παγκόσμιας Αγοράς.

   Οι πολιτικοί της χώρας μας, καλά στρατιωτάκια του Συστήματος, ακολουθούν κατά γράμμα τις εντολές των Αφεντικών τους, οδηγώντας τη χώρα σε διάλυση και του πολίτες σε εξαθλίωση. 

    Παρακάτω, παρατίθενται, μία δήλωση  του  τέως επικεφαλή οικονομολόγου της Παγκόσμιας Τράπεζας Μάϊκλ Μπρούνο  καθώς επίσης και η  σοκαριστική ομολογία  του παραιτηθέντος  απο το ΔΝΤ  Ντέϊβ Μπαντού.

   Ο ισραηλινός οικονομολόγος Peter Michael Bruno (Εβραϊκά: מיכאל ברונו) γεννήθηκε στις 30 Ιουλίου  του 1932 και  πέθανε τα  χριστούγεννα (25η Δεκεμβρίου) του 1996. Ήταν διοικητής της κεντρικής τράπεζας του Ισραήλ και πρώην επικεφαλής οικονομολόγοςτης Παγκόσμιας Τράπεζας .Το "έργο" του  ήταν τόσο  ...σημαντικό,που  το πασίγνωστο   για τις  παρακρατικές και  παραοικονομικές  δραστηριότητές του "Ίδρυμα Rothchild" καθιέρωσε το  ειδικό βραβείο  "Michael Bruno" το οποίο  απονέμεται φυσικά  στους "ικανότερους" και "ευφυέστερους"  οικονομικούς   δολοφόνους της Παγκόσμιας Τραπεζοπιστωτικής Εξουσίας.

   Ο Μάϊκλ Μπρούνο σε μια διάλεξή του  στο συνέδριο της Διεθνούς Οικονομική Ένωσης που έγινε στην Τύνιδα το 1995, πληροφόρησε  τους  500 συγκεντρωμένους  οικονομολόγους απο  68 χώρες, ότι αποκτούσε ολοένα  και μεγαλύτερη αποδοχή  "η ιδέα  πως μια  αρκετά  μεγάλη κρίση  μπορεί να συγκλονίσει  απρόθυμους  διαμορφωτές της πολιτικής, έτσι ώστε  να θεσμοθετήσουν  μεταρρυθμίσεις  που θα αυξάνουν την παραγωγικότητα ".

Σας θυμίζει κάτι αυτό;

   Ο Μπρούνο  ανέφερε  τη Λατινική Αμερική  ως το "κατ΄εξοχήν παράδειγμα των ευεργετικών βαθιών κρίσεων", κάνοντας ιδιαίτερη μνεία  στην Αργεντινή , όπου  ο πρόεδρος Μένεμ και ο υπουργός οικονομικών  Καβάγιο προωθούσαν  τις ιδιωτικοποιήσεις "επωφελούμενοι  απο την περιρρέουσα  ατμόσφαιρα της κατάστασης  έκτακτης ανάγκης"... υπο αυτό το πρίσμα   οι διεθνείς παράγοντες  έπρεπε να κάνουν  ακόμα  περισσότερα  για να επωφεληθούν  απο τις  υπάρχουσες οικονομικές κρίσεις...να κόψουν προληπτικά  την  πρόσβαση  στην οικονομική βοήθεια ώστε οι κρίσεις να επιδεινωθούν...παρότρυνε το ακροατήριο  να αντιμετωπίσει μια τέτοια καταστροφή  ως το πρώτο στάδιο της δημιουργίας...ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΧΡΕΟΚΟΠΟΥΝ  προς χάρη των ευκαιριών που δημιουργούνταν όταν θα ξαναχτίζονταν από τα ερείπια...

   Η  φρικιαστική ομολογία του Ν.  Μπαντού (ήταν κατι σαν τον σημερινό  Τόμσεν)

   "Σήμερα παραιτούμαι  απο το προσωπικό  του ΔΝΤ, ύστερα απο 12 χρόνια  και έπειτα απο 1000 ημέρες εργασίας  στο εξωτερικό  ως αξιωματούχος του  ταμείου  κατα τη διάρκεια των οποίων, με όπλα  τα φάρμακά σας και τα κόλπα σας, εφορμούσα σαν γεράκι  εναντίον των κυβερνήσεων  και των λαών  της Λατινικής  Αμερικής, της Καραϊβικής και της Αφρικής.Για μένα  η παραίτησή  μου  είναι μια ανεκτίμητη  απελευθέρωση, επειδή  μα αυτόν τον  τρόπο κάνω το πρώτο μεγάλο βήμα που θα μου επιτρέψει να ελπίζω  ότι  θα μπορέσω να ξεπλύνω τα χέρια μου  απο αυτό που στα μάτια μου είναι το  αίμα   εκατομυρίων  φτωχών και  πεινασμένων  ανθρώπων  (...)Ξέρετε, το αίμα  είναι τόσο πολύ, που κυλάει σε ποτάμι.Κι όταν στεγνώνει, σχηματίζει  πάνω μου  κρούστα.Μερικές φορές αισθάνομαι ότι δεν υπάρχει αρκετό  σαπούνι σε ολόκληρο τον κόσμο γιανα καθαριστώ από όλα όσα έκανα εν ονόματί σας"

    Ο Μπαντού  συνέχιζε τεκμηριώνοντας  τις καταγγελίες του εναντίον  του ΔΝΤ ότι χρησιμοποίησε  τις στατιστικές ως "φονικά" όπλα.Παρέθετε λεπτομερή  στοιχεία  για το πώς, ως  υπάλληλος του ΔΝΤ , είχε αναμιχθεί  σε εσκεμμένα  "στατιστικά σφάλματα" προκειμένου  να διογκωθούν  τα αριθμητικά στοιχεία  στις εκθέσεις  του Ταμείου  ώστε η χώρα* να δείχνει πολύ λιγότερο σταθερή  απ΄ότι ήταν  στην πραγματικότητα...το ΔΝΤ  είχε διογκώσει  τα στατιστικά στοιχεία για το εργατικό  κόστος. με συνέπεια η παραγωγικότητα της χώρας* να φαίνεται πολύ χαμηλή , παρ΄όλο που το ΔΝΤ  γνωριζε τα πραγματικά δεδομένα.Σε μία άλλη περίπτωση  , το ΔΝΤ  "επινόησε κυριολεκτικά απο το πουθενά, ένα  τεράστιο  απλήρωτο  κρατικό χρέος"

(*Στην λέξη "χώρα" μπορείτε να βάλετε εκτός απο την Ελλάδα και όποια άλλη  θέλετε αρκεί να έχει περάσει απο εκεί το ΔΝΤ)...

    Στην επιστολή του ο Μπαντού, που πέθανε το 2001, καθιστούσε σαφές ότι οι αντιρρήσεις του δεν αφορούσαν μόνο τον τρόπο αντιμετώπισης μιας χώρας απο μια χούφτα αξιωματούχων.Αντιμετώπιζε ολόκληρο το  πρόγραμμα  των διρθρωτικών  προσαρμογών του ΔΝΤ ως μία μορφή  μαζικών βασανιστηρίων καθώς "κυβερνήσεις και λαοί που ουρλιάζουν απο τον πόνο υποχρεώνονται να γονατίζουν μπροστά μας τσακισμένοι, τρομοκρατημένοι και κομματιασμένοι, ικετεύοντας για ένα ίχνος  λογικής και αξιοπρέπειας εκ μέρους μας.Όμως  εμείς  γελάμε  απάνθρωπα στα μούτρα τους και τα βασανιστήρια συνεχίζονται αμείωτα."

    Μετά τη δημοσίευση  της επιστολής η κυβέρνηση του  Τρινιντάτ και Τομπάγκο, ανέθεσε σε δύο ανεξάρτητες επιτροπές να διερευνήσουν τις κατηγορίες  και διαπιστώθηκε  ότι ήταν σωστές.

      Το ΔΝΤ είχε διογκώσει και χαλκεύσει στατιστικά στοιχεία, με ολέθριες επιπτώσεις για τη χώρα (Όπως ΕΔΩ)...

(Απο το βιβλίο  της Ν.Klein  "Το δόγμα του Σοκ" εκδ. Λιβάνη)

    Στο ιστολόγιο  rodiat7.blogspot.com το οποίο επίσης  εχει αναρτήσει  την ομολογία του Μπαντού διάβασα  ένα  εύστοχο σχόλιο καθώς επίσης και μια  δήλωση  της Ν.Klein για την ελληνική  κρίση  που  αξίζει να διαβάσετε και εσείς:

    H σελίδα του Davison L. Budhoo στο amazon.com και σκέφτηκα πόσο είναι κρίμα να χάνονται κάποιοι τόσο χρήσιμοι άνθρωποι και κάτι άχρηστα μορμολικια να ζουν ακόμα. Πόσα θα είχαμε να ρωτήσουμε και να μάθουμε τώρα.. τώρα που έσκασαν οι μπόμπες της οικονομικής εξολόθρευσης στα μέρη μας. Ισως πάλι να βάλουμε μυαλό και να ενδιαφερόμαστε για όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμου και όχι να αδιαφορούμε για το κάθε κατακαημένο Τρινιντάντ και Τομπάγκο, όσο μακριά κι αν βρίσκεται κι όσο μικρό και να είναι. Εκειπέρα, στη Λατινική Αμερική, γινόντουσαν οι πρόβες για τα κοστουμάκια που έρχονται τώρα και μας τα φοράνε έτοιμα και καλοραμμένα σύμφωνα με τα γούστα τους αυτοί οι κυριλέδες. Οπως ακριβώς συνέβη και με τη δικτατορία το 1967, που μετέφεραν εδωπέρα τα ίδια κόλπα που είχαν δοκιμαστεί πολύ παλιότερα πάνω στους λαούς της μακρινής Λατινικής Αμερικής.

ΣΗΜ.3. Βρήκα κι ένα άρθρο για τη Ναόμι Κλάιν στο ΒΗΜΑ (02/10/2010), όπου γράφει μεταξύ άλλων:

    «Παρακολουθώ από πολύ κοντά την ελληνική κρίση και φυσικά την παρέμβαση της τρόικας του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας» λέει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα» η κυρία Κλάιν. «Αυτό που με εντυπωσίασε» σημειώνει, «ιδιαίτερα στην αρχή της κρίσης, ήταν ότι οι Ελληνες αντιστάθηκαν στα όσα πήγαιναν να τους επιβληθούν. Οταν μάλιστα και στις Ηνωμένες Πολιτείες είχαμε την κρίση με τις τράπεζες, επεσήμαινα το γεγονός αυτό σε αμερικανούς συνομιλητές μου».

   Μετά βέβαια το κλίμα σταδιακά άλλαξε. «Οταν τα πράγματα δυσκόλεψαν, άρχισε η "εκπαίδευση". Κατ' αρχάς, το ΔΝΤ διέγνωσε ότι είστε άρρωστοι, ότι ο χαρακτήρας των Ελλήνων είναι άρρωστος. Και τώρα σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι γι αυτό που είστε. Πρόκειται για μια τακτική κοινωνικής παθολογίας, η οποία δεν περιορίζεται στην Ελλάδα. Επεκτείνεται και στις υπόλοιπες χώρες του μεσογειακού Νότου». «Πρόκειται» τονίζει η γνωστή συγγραφέας «για μια κλασική περίπτωση όπου οι κυβερνήσεις βρίσκουν το κατάλληλο άλλοθι. Αφού εμείς είμαστε ανίκανοι να τα καταφέρουμε μόνοι μας, ας φέρουμε κάποιους άλλους να το κάνουν για εμάς».

    Κατά μία έννοια, «η περίπτωση της Ελλάδας είναι εμβληματική. Στην πορεία, ο στόχος από την παρέμβαση της τρόικας άλλαξε» υπογραμμίζει. «Αν το δει κανείς σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν μιλάμε πλέον απλώς για την ιδιωτικοποίηση μεγάλων τομέων της οικονομίας. O σκοπός είναι η απενοχοποίηση των τραπεζών, η μεταφορά του βάρους της αποτυχίας από τους ώμους των ελίτ σε εκείνους των απλών ανθρώπων» λέει η κυρία Κλάιν.

    «Γιατί το κοστούμι του ΔΝΤ δεν προσαρμόζεται στις ανάγκες κάθε χώρας και είναι ίδιο για όλες;» ήταν μία από τις ερωτήσεις προς την κυρία Κλάιν. «Πραγματικάδεν μπορώ να σας δώσω ξεκάθαρη απάντηση» παραδέχεται με μια μικρή δόση ενοχής. «Είναι απορίας άξιο πώς δεν κατάλαβαν ας πούμε ότι, καθώς η Ελλάδα δεν μπορούσε να προχωρήσει σε υποτίμηση, ο πληθωρισμός λογικά θα ανέβαινε. Υπάρχει επίσης και κάτι άλλο» προσθέτει.«Μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης το 2008, οι περισσότεροι ανέμεναν ότι το ΔΝΤ θα άλλαζε μυαλά. Περιμέναμε ότι το ευρωπαϊκό μοντέλο θα υπερίσχυε του αμερικανικού. Τώρα γιατί δεν έγινε κάτι τέτοιο, παραμένει άγνωστο. Ισως οι άνθρωποι του ΔΝΤ να έχουν πέσει όλα αυτά τα χρόνια σε μια ιδεολογική παγίδα».

    Ωστόσο, όπως εξηγεί η κυρία Κλάιν, μετά και την εμπειρία της Αργεντινής, «το ΔΝΤ ήταν έτοιμο κυριολεκτικά να χρεοκοπήσει, τόσο ιδεολογικά όσο και χρηματικά. Σε αυτό είχε βοηθήσει και η οικονομική κρίση μετά το 2008. Μην ξεχνάτε ότι το ΔΝΤ είχε αναγκαστεί να πουλήσει ακόμη και χρυσό από τα αποθέματά του. Και βέβαια, η εικόνα του στον αναπτυσσόμενο κόσμο ήταν τόσο κακή που οι ηγεσίες των χωρών αυτών δεν ήθελαν να το δουν μπροστά τους». «Τώρα όμως» επισημαίνει «το ΔΝΤ βρήκε μια νέα "αγορά": την Ευρώπη. Κατά έναν περίεργο τρόπο, σώσατε το ΔΝΤ από τη χρεοκοπία».

 ΠΗΓΗ     ΠΗΓΗ   ΠΗΓΗ ΠΗΓΗ ΠΗΓΗ  ΠΗΓΗ ΠΗΓΗ  ΠΗΓΗ

ΑΡΧΙΣΕ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΑΣ ΠΛΟΥΤΟΥ

Η Κυβέρνηση Συνευθύνης Ν.Δ. ΠΑΣΟΚ  ΔΗΜ. ΑΡ. άρχισαν να ξεπουλάν τα Ασημικά της Χώρας.

Ανάμεσα στα 28 ακίνητα που ξεπουλάνε, είναι το κτίριο της ΓΑΔΑ κι εκείνα του υπουργείου Δικαιοσύνης, Παιδείας, Υγείας και Πολιτισμού!

Οι πολιτικοί αρχηγοί που στηρίζουν την κυβέρνηση συνεργασίας μαζί με τα παραπάνω ακίνητα,ξεπουλάνε το Ελληνικό, το Αφάντου (Ρόδος), την Κασσιόπη (Κέρκυρα), το IBC και το  Golden Hall,στο Ο.Α.Κ.Α. και 48 άλλα ακίνητα του δημοσίου είναι πρώτα στη λίστα των αποκρατικοποιήσεων.

Στο χώρο των Κρατικών Επιχειρήσεων, ξεπουλουνται τα  Κρατικά Λαχεία, η ΔΕΠΑ, η ΔΕΣΦΑ, ο ΟΠΑΠ.

Εκτός από τις  αποκρατικοποιήσεις, η κυβέρνηση ετοιμάζει και νομοσχέδιο... «σκούπα» με 77 διοικητικές πράξεις που θα διευκολύνουν τις διαδικασίες αποκρατικοποιήσεων.

Μια από τις βασικές διατάξεις που θα καταργεί το συγκεκριμένο νομοσχέδιο θα είναι η διάταξη Αλογοσκούφη, που απαγορεύει σε ιδιώτες να κατέχουν ποσοστό μεγαλύτερο το 20% σε επιχειρήσεις στρατηγικού χαρακτήρα, χωρίς να έχει προηγηθεί έγκριση της διυπουργικής επιτροπής αποκρατικοποιήσεων.

Μόλις καταργηθεί η ρύθμιση της «χρυσής μετοχής» όπως έχει βαφτιστεί, θα αρθεί ένα σημαντικό εμπόδιο για την πώληση σημαντικών ΔΕΚΟ όπως ΔΕΠΑ, της ΔΕΗ της ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΔΘ, ΕΛΤΑ, ΟΛΠ και ΟΛΘ.

Αναμένεται, σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, να καταργηθούν και διατάξεις που υποχρεώνουν το δημόσιο να έχει τουλάχιστον το (ελάχιστο) 34% των μετοχών μιας ΔΕΚΟ, όριο που του διασφαλίζει την καταστατική μειοψηφία και μπλοκάρει τις αποφάσεις της πλειοψηφίας. 

Στη μάχη για να βρεθούν χρήματα, μπαίνουν και τα κτίρια του δημοσίου. 28 για την ακρίβεια, που είτε τα πωληθούν είτε θα επαναμισθωθούν. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται το κτίριο της ΓΑΔΑ στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, του υπουργείου Δικαιοσύνης στη Μεσογείων, των Υγείας και Παιδείας στο Μαρούσι και του Πολιτισμού στην οδό Μπουμπουλίνας. 

Οι τρεις αρχηγοί συζήτησαν και τα σχέδια για την αξιοποίηση των 37 περιφερειακών αεροδρομίων και λιμανιών. 

Παράλληλα, η κυβέρνηση πρόκειται να ιδρύσει νέα υπηρεσία που θα αναλάβει την ταχεία αδειοδότηση των επενδύσεων, με στόχο να προσελκύσει μεγάλες επενδύσεις. Οι αρμοδιότητες θα συγκεντρωθούν στο υπουργείο Ανάπτυξης.

Πηγή

ΧΑΡΑΤΣΙ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΤΟΥ ΕΟΠΥΥ

Χρυσάφι στοιχίζουν πλέον τα τηλεφωνήματα στον ΕΟΠΥΥ

Σίγουρα σε όλους μας έχει τύχει, να επιχειρούμε να καλέσουμε το 184 τα ραντεβού του ΙΚΑ  ΕΟΠΥΥ και να μην μπορούμε να πιάσουμε γραμμή ή τουλάχιστον σίγουρα έχουμε ακούσει κάποιον φίλο ή συγγενή, να του συμβαίνει αυτό.

Δεν έφτανε που δεν μπορούμε να κλείσουμε ραντεβού, δεν φθάνει που έκλεισαν τα εργαστήρια του ΙΚΑ και υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές, τώρα γίνεται απαγορευτικό ακόμα και το ίδιο το τηλεφώνημα για το κλείσιμο του ραντεβού.

Από τη Δευτέρα 6 Αυγούστου μέσα στο κατακαλόκαιρο, η κλήση στο γνωστό μέχρι τώρα «184» θα χρεώνεται μέχρι και 36 (!) φορές ακριβότερα απ' ό,τι μέχρι σήμερα.

Οι ασφαλισμένοι αντί για το 184 θα πρέπει να καλούν στους νέους πενταψήφιους αριθμούς 14784 και 14900 για τα τηλεφωνικά ραντεβού στα ιατρεία του ΕΟΠΥΥ. Ωστόσο όμως κάθε κλήση, όπως διαπίστωσε και καταγγέλλει με ανακοίνωσή του ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών (ΙΣΑ), θα κοστίζει πανάκριβα:

Η κλήση στο 14784 είναι αυξημένη κατά 3.200%.

• Αν η κλήση γίνει από σταθερό τηλέφωνο προς το 14784 τότε η χρέωση μιας αστικής μονάδας ανά κλήση θα είναι 0,99 ευρώ, από 0,03 ευρώ, όπως ίσχυε μέχρι τώρα.
• Δηλαδή η κλήση θα είναι 33 φορές (!) ακριβότερη από σήμερα, αύξηση 3.200%.

• Αν η κλήση γίνει από σταθερό τηλέφωνο προς το 14900 τότε η χρέωση μιας αστικής μονάδας ανά κλήση θα είναι 1,08 ευρώ, αντί 0,03 ευρώ όπως ίσχυε μέχρι τώρα.
• Δηλαδή η κλήση θα είναι 36 φορές ακριβότερη από σήμερα αύξηση 3.500%.

• Όταν η κλήση για ραντεβού γίνει από κινητό, θα κοστίζει ακόμη πιο ακριβά: 1,18ευρώ ανά λεπτό.

Η μετακύλιση και της τηλεφωνικής κλήσης στις τσέπες του ασφαλισμένου είναι στοιχείο της εντεινόμενης εμπορευματοποίησης και των περικοπών στην Υγεία, στα οποία μοχλός αποτελεί και η δημιουργία και λειτουργία του ΕΟΠΥΥ.

Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών,  έστειλε επιστολή προς τον πρόεδρο του ΕΟΠΠΥ με την οποία ζητά να μην υλοποιήσει αυτή την απόφαση, επισημαίνοντας: «Δεν επιτρέπεται να αναγκάζετε τους ασφαλισμένους να βάζουν σε μια ακόμη περίπτωση βαθιά το χέρι στην τσέπη. Αναλογιστείτε την επιβάρυνση που προκαλείτε με την απόφασή σας αυτή στους ασφαλισμένους που είναι αναγκασμένοι να κάνουν πολλαπλά τηλεφωνήματα για να κλείσουν διαφορετικά ραντεβού».

ΠΗΓΗ