Στις αρχές Ιουνίου 2012 η Ισπανία υπέκυψε τελικά
στις Διεθνείς πιέσεις και τελικά προσέφυγε, στους Ευρωπαϊκούς μηχανισμούς
στήριξης.
Η προσφυγή της Ισπανίας αποτελεί
ιδιαίτερο γεγονός, πρώτον γιατί είναι μια από τις μεγάλες οικονομίες της
ευρωζώνης και δεύτερον, σε αντίθεση με την περίπτωση της Ελλάδας, θα
δοθεί για πρώτη φορά βοήθεια χωρίς τη λήψη μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής,
δηλαδή χωρίς την εφαρμογή Μνημονίων.
Υπό τον φόβο διάχυσης της κρίσης χρέους
οι Ευρωπαίοι αποφάσισαν να δώσουν ένα δάνειο με πολύ ευνοϊκούς όρους για τη
διάσωση των Ισπανικών τραπεζών το οποίο ωστόσο δεν συνοδεύεται από μνημόνιο και
μέτρα λιτότητας, ενώ ταυτόχρονα δεν “γράφεται” και στο κρατικό χρέος.
Η Ισπανία δεν κλήθηκε να πάρει
επιπλέον μέτρα παρά το γεγονός ότι ζήτησε βοήθεια για το ίδιο ακριβώς λόγο για
τον οποίο ζήτησε και η Ιρλανδία στην οποίο άμως επιβλήθηκαν, όπως και στην
Ελλάδα πολύ αυστηρά μέτρα.
Παράλληλα στην Ισπανία δόθηκε τους
προηγούμενους μήνες το δικαίωμα χαλάρωσης του στόχου για τη μείωση του
ελλείμματος το 2012 κατά μισή μονάδα, αλλά το δικαίωμα για επιμήκυνση κατά 12
μήνες του στόχου για την επαναφορά του ελλείμματος κάτω του 3% του ΑΕΠ (θα
γίνει το 2014 αντί για το 2013).
Αυτή η διάκριση στην αντιμετώπιση
της Κρίσης χρέους μεταξύ των χωρών, αποτελεί μοναδική ευκαιρία για κράτη
όπως η Ελλάδα και η Ιρλανδία να ζητήσουν με βάση την αρχή της ισότητας στην
Ε.Ε. ανάλογη ρύθμιση και για τις ίδιες.
Οι Ιρλανδοί με
την ανακοίνωση της απόφασης ενίσχυσης της Ισπανίας, χωρίς Μνημόνιο,
ζήτησαν τροποποίηση του δικού της μνημονίου και για πολλούς αυτό αποτελεί το
πρώτο παράδειγμα και για τη χώρα μας και πλέον ελπίζουμε η Κυβέρνηση που θα
προκύψει στις 18 Ιουνίου να έχει τη διάθεση να πιέσει στην αλλαγή της Δανειακής
Σύμβασης.
Βέβαια, από τους διεκδικητές της Εξουσίας, μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ
έχει επιδείξει τη θέληση της αλλαγής των όρων του Μνημονίου και την καταγγελία
του. Αντίθετα, ο Σαμαράς υπόγραψε και δεσμεύθηκε για τη διατήρησή αυτών, μόλις
η Νέα Δημοκρατία αναλάβει την Εξουσία.
Το ερώτημα που γεννάται, διαβάζοντας την Είδηση της
ιδιαίτερης μεταχείρισης της Ισπανίας, είναι το εξής:
Γιατί η Ελλάδα δεν διαπραγματεύτηκε εξ αρχής τη Δανειακή
Σύμβαση και υπέκυψε χωρίς αντίσταση στις επιθυμίες της Γερμανίας;
Η χώρα, έχει ένα τεράστιο διαπραγματευτικό όπλο στα χέρια
της, πιθανή έξοδός της από την Ε.Ε., θα οδηγήσει όλο το Οικονομικό σύστημα του
ΕΥΡΩ σε κατάρρευση, κάτι το οποίο (όπως είδαμε) εκμεταλλεύτηκε η Ισπανία.
Επανέρχομαι στο ερώτημα:
Γιατί η Ελλάδα δεν διαπραγματεύτηκε εξ αρχής τη Δανειακή
Σύμβαση και υπέκυψε χωρίς αντίσταση στις επιθυμίες της Γερμανίας;
Η απάντηση πιθανότατα, είναι μία λέξη SIEMENS.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου